می توان با یک گلیم کهنه هم روز را شب کرد و شب را روز هم میتوان با هیچ ساخت میتوان مهربانی را خدا را عشق را با لبی خندانتر از یک شاخه گل تفسیر کرد میتوان بی رنگ بود همچون آب چشمه ای پاک و زلال
روز را شب کرد و شب را روز هم میتوان با هیچ ساخت میتوان مهربانی را خدا را عشق را با لبی خندانتر از یک شاخه گل تفسیر کرد میتوان بی رنگ بود همچون آب چشمه ای پاک و زلال
میتوان با هیچ ساخت میتوان مهربانی را خدا را عشق را با لبی خندانتر از یک شاخه گل تفسیر کرد میتوان بی رنگ بود همچون آب چشمه ای پاک و زلال
میتوان مهربانی را خدا را عشق را با لبی خندانتر از یک شاخه گل تفسیر کرد میتوان بی رنگ بود همچون آب چشمه ای پاک و زلال
با لبی خندانتر از یک شاخه گل تفسیر کرد میتوان بی رنگ بود همچون آب چشمه ای پاک و زلال
میتوان بی رنگ بود همچون آب چشمه ای پاک و زلال